Paylaşımı okuyunca ilk Yaşar Kemal’ın “O iyi insanlar o güzel atlara binip çekip gittiler. “ dizesi geldi. Selçuk Hazinedar , bu dünyaya sessiz sedasız veda eden iyi yürekli bir dostunun ardından duygularını kaleme almış. İnsanı duygulandıran, durup düşündüren, yüreğin alıp götüren kelimeler.. Paylaşmak istedik. İşte O yazı..
...
NAZLI AKSOY...SEN DE Mİ...!?
Vay Nazlı kardeşim benim...lanet olsun...sende mi...
Aybastı'da başlayan dostluk...güven.. sonra 12 Eyül...zor yıllar...o küçük eve sığmamız...hiç yüksünmeden aile boyu bizi aranıza, o bir kaç odalı gecekonduya sığdırmanız..aylar süren o zor yılların konukluğu...
Her gün engelli Aşkın'ı
büyük bir sabırla müzik kursuna götürerek müzisyen yapışın...ve sazda Ulaş'la bir orkestra gibi olmaları...senin eserindi...
Vay kardeşim benim...biz artık yorulmuşlardır diye beklerken, inşaat işçisi babanın, "bu çocuklar kaçak, paraları-pulları var mı," diye sorması...
Demek öldün, demek Hüseyin'in kanadı kırıldı ha....ölüm bir insana bu kadar mı yakışmaz..! bu kadar mı küçülür, çirkinleşir bir insan karşısında..! Ölümü aşan, yenen, hiçleştiren bir şeyler vardı sende..saygı uyandıran, ışık saçan bir haysiyet bestesi gibiydin...nasıl acı veren bir
boşluk yokluğun bilemezsin Almus'un büyülü kekik çiçeği...senden kalan nasıl bir ıssızlık bu böyle can yakıcı, korkutucu, öfkeye isyana doğru...
Şimdi ağaçlar nasıl meyve verir, insan nasıl güler, dünya nasıl döner, sular nasıl çağıldar, çocuklar nasıl oynar..!? Sevinç utanmaz mı..! varlık anlamsızlaşmaz mı..! kainat eksilmez insan yoksullaşmaz mı...!
Kardeşim, insanlık-analık-yoldaşlık sınavını yıldızlı pekiyi ile geçen yiğit kadın, şimdi karşında utanıyor, senin erdemlerinin binde birini bile anlatamayan saçma-sapan bir şeyler yazmaya çalışıyorum...ne oldu bana..! Niye tutuldum böyle..? Senin o gürül-gürül, yemyeşil, onurlu, nadide çiçekler gibi sıradışı karakterine, yaşamına uygun cümleler kuramıyorum...beni dağıttın soylu-yiğit insan...
Sanıyorum hiç okumamıştın ama, bir gelişmiş ülkede yetişmiş, seçkin okullarda okumuş gibiydin Nazlı...
Anladık Aleviliğin kadını yücelten tavrı sana çok şey katmıştı...ama senin hamurunda altın tozu vardı...başka şeyler vardı kardeşim...
Tam bir insandın...sahici, pırıl-pırıldın...bilgeydin...soyluydun..şaşırtıcıydın..ve bizden çok fazla-farklı, tıpkı kendin gibiydin......
Elveda Tokat ovasının uçsuz-bucaksız zenginliğine-engin sınırsızlığına benzeyen yüce kadın...elveda yüce insan...bize ve dünyaya verdiklerinle, kattıklarınla nadide özel bir varlıktın...hep öyle kalacaksın ruhu yüzünden, yüzü ruhundan güzel insan...güle güle..güle güle kardeşim benim...(Selçuk Hazinedar)
