- Bu tür hastalar olmayanı yaşarlar -
Çok dramatik duygularla kuşatılıp adeta işgal edildim hissi ağır basmaya başladı yine. Ah ! şu engel bulutları olmasaydı eğer ben yıldızlarımı görebilecektim.Aralarında bana en yakın olanını yani pencereme kadar yaklaşan o parlak yıldızımı görecek ve onunla aşkla,sevdayla şiirimsi bir ruh edasıyla doyasıya bakışacak konuşacaktım.
Oysa rüyacı, bana sen onu çok seviyorsun ya o, da seni çok seviyor ve her gece yıldızınla konuşup bakışacaksınız demişti.Ama yok! gelmedi bana,hatta hiç görünmedi bile bu gece.Nasıl uyurum ? Şimdi ben.Üzülerek anlıyorum ki bu gece uykuları hak getire bana.Yine sabahı olmayan ve olamayacak bir gecenin koynundayım,derinliklerindeyim hem de yıldızım olmadan.
Aslında çok para alsa da benden bu rüyacı yanılmazdı.Peki ne oldu da yıldızımı göremedim ?
Başım dönüyor,başım ağrıyor.Sanki bıçak saplıyorlar bedenime değil de ruhuma.Ben nasıl yaşayacağım bu ağrılarla,sızılarla ? Ağlamak istiyorum bu defa da gözyaşlarımın ihanetine uğruyorum.Sanki isyan etmişler bana o sıcak ve beni çok rahatlatan sevgili gözyaşlarım.
Satılık/kiralık rüyalarım var diyen o cambaz adamdan bir daha da rüya kiralamayacağım kandırdı beni.Göremediğim bu insan sesleri de nereden geliyorlar ? Hep aynı sesler ve aynı saatlerde özelliklede başımın ağrıdığı uyuyamadığım sabaha karşı duyduğum o sesler Yine başaladılar takır takır konuşmalara hem de çok yüksek dozajda konuşmalar,çığlıklar kaçmak istiyorum her yerden ve herkesten.
Eğer ben yıldızımı görebilseydim ona kucak kucak güller verecektim ellerimle topladığım ve elimi kanatan o katil gülleri.Bak ! sana kopardım dikenli dallardan hatta ellerimi bile kanattılar diyecektim ona.Ama ben onu görseydim,görebilseydim eğer.
..
GÜL’LER
Mevsimsiz güller açmış
Dallarında sallanıp duruyorlar
Kimi beyaz, kimi harlı kan kırmızısı
En çok sevdiğim lila renkli olanlar da var
Ben boynu bükük olanları çok seviyorum
Belkide kendime benzettiğim için olmalı
Burası gül bahçesi değil
Burası adeta gülistan olmuş görmeyeli
Bir de yıldızların içinde yıldızımı görseydim ya..
3-Mayıs-1995-‘’Karolinska’’ Stockholm-İsveç
-M.EKMEN
Göz kapaklarım kamyon ağırlığınca ağırlaştılar ama uyuyamıyorum.Elimi belime atıyorum belimde silahım da yok.Acaba nereye kaldırmışım ? Ya bana saldırırsalar nasıl koruyacağım kendimi ?
Biliyorum bir gün çok param olacak ve kurtulacağım bu tavanları damlayan ahşap gecekondu dan.İşte o gün bütün sevdiklerimi yeni evime davet edeceğim onlara ziyafetler vereceğim.Bu yeni aldığım evi beğendiniz mi ? Diye soracağım.Bakın bu ev benim evim diyeceğim bir kaç kere diyeceğim benim olduğunu unutmasınlar diye.
Eğer tesadüfen bile karşılaşmış olsaydım onunla elinde çocuğu ve yanında yerimi almış adama rağmen diyecektim ki : Sen çok kötüsün bırakıp gittin beni.Ama ben seni hiç unutmadım ve bırakmadım da.Her gece bir yıldızla konuşuyorum,bakışıyorum onunla ve senin adını verdim ona.Bak işte ben seni böyle sevdim seviyorum da halen.
