Müjdelerin alındığı, sevgilerin çoğaldığı, umutların kanatlandığı, sanatın taçlandığı, barışın yelken açtığı, kazancın bollaştığı, gelirin gideri karşıladığı insanlığı insanca yaşarken sanatı, sporu, adaleti, ilmi ve kültürü özlemeden yaygın yaşayacağımız bir günün gelecek günlerin habercisi olması dileklerimle.
Değerli sanat dostlarım her kim ki bu satırları okuyorsa kimden kime gelip, gittiğini bilir. Okumayan dostlar ise Kim kime de kalır. Öyleyse kimden gelenlerin kime, ne tür etkiler ve tepkiler yaptığını birlikte gözden geçirelim mi?
Hani her şeyin bir görünen yüzü bir de görünmeyen yüzü var demiştik ya (makalemin yanı sıra hem yağlıboya resmime bu ismi vermiş hem de şiirimde
yer vermiştim) daha önceki yazılı sohbetimizde. İşte tamda bu noktadan yola çıkacağım kim'lerin kimselerdeki etkilerine.
Dostlar neyse ki bu dünyada sahip olduğumuz erdemli ve ahlaklı değerlerimizde önde tuttuğumuz onurlu, gururlu ve aşk dolu yüreğimiz var. Günümüz koşullarında onları muhafaza etmek ve korumak ise ayrı bir meziyet ve sabır gerektiriyor!
KİM KİME İLE KİMDEN KİME
Çoraplarımı kurutmak için radyatörlerin üzerine itina ile dizdim. Normal şartlarda iki üç saat içinde kurumaları gerekirken ertesi gün ancak kurudu sayılır. Neden mi? Çünkü radyatörlere giden ısı yolları maddi engele takılmıştı. Yani eğer ısıtıcının düğmesine basarsam, hem canım ısnır, hem hastalıklara davetiye çıkarmaz, hem de lahana gibi kat kat giyisilerle korunmaya çalışmazdım, üstelik çamaşırlarım da hemen kururdu.
Bu kadarla da kalmaz sanat sevdama üşümüş ellerimle, büzüşmüş bedenimle yazıp çizmeye, çalıp söylemeye, yani sanat üretmeye çalışmaz, manevi özgürlüğümün yanına maddi özgürlüğümü de katarak sanatla, sanatımla özgürce nefes alırdım. Amma velakin bunun geri dönüşü ekonomiye katkı olurken bana yıkıntı olurdu.
Kimlerden gelenler buna yol açmıştı etraflıca düşünüp, tartmak lazım ama bendeki etkisi tasarruf maksatlı idi. Hani ayağını yorganına göre uzat demiş ya atalarımız. Güzel demişler de!... Cebime giremeden yolda dökülenleri burada sıralamayalım. Zaten buna da aklımın yetmesi için şeffaf verileri biliyor olmak da gerekli. Hadi yetti diyelim burada ayrılan yerimiz yetmez!...
İşte tamda bu sebepten dolayıdır ki hepimizin bir görünen bir de görünmeyen dertleri varken bu dertler çoğunluğun ortak sıkıntısı oldu. Kimileri iflas etti ama bayrak asacak mecalleri yok. Kimileri iki öğünü zor denklerken proteine hasret kaldı. Daha çok Karbonhidrat tükkettiğimizden de et kafalı, karbonhidrat beyinli olduk.
Varın siz yaşamın zorunlu ihtiyaçları, gereklilikleri, eğitimi, sporu, kültürü, sanatı, yani her şeye rağmen insan olmak ve insan kalabilmekte üşüyen yüreklerimizin halini hesaplayın.
Üşüyen bedenlerimizde, titreyen ceplerimizde; ruhumuzu ve yüreğimizi sıcak tutmanın, tutabilmenin meşakatli koşullarını yaşarken kim kime, kimler kimselere nasıl baktı, ne düşündü, ne dedi, nasıl bildi, niye küstü, nerde durdu, niye sordu, ne verdi, ne aldı, kime sattı, kim kim, kim... kimden kime?...
Gülmeyin ama eğer Dante yaşasaydı ''İlahi Komedya'' sında tam tersi yaşarken ölmeyi işlerdi... Neyse kafa karıştırmayalım en iyisi yazılı sohbetimizi güzel dileklerle tamamlayalım.
Değerli sanat dostlarım kimlerin, kimselerin kim olan herkeslerin yeni umutlarını yüreğimle kutlarken, üşüyen ellere razıyım yeterki ruhumuz üşümesin, yüreklerimiz hep sıcak kalsın, ceplerimiz yüreğimizin zenginliğiyle dolup taşsın. İlim ile bilim el ele tutuşup sanatla kol kala girerek eğitimle evrilsin. Eh biraz da kazancımız ferahlasın. Ferahlasın ki hayat döngüsünde hazinenin kasasına, hazineden ülkeme, ülkemden de bireylere doğru yaşam standartı yükselsin, insalık yücelsin.
Bir sonraki yazılı sohbetimizde buluşmak üzere yeni umutlara doğru hoş kalın, sanatla kalın, sıcacık yüreklerinizle, gönül zenginliğiyle, ruhunuz doysun, yüzünüz gülsün. Yağlıboya resmimin bir görselini, ‘‘Güfte Renginde Şiir Ritminde’’ Kitabımdan bir şiirimi ve Youtube’da yayımladığım ( Güzel gözlerini aç ne olursun https://www.youtube.com/watch?v=UlZGIQ4ih_4 ) şarkımı sanat ruhunuza bırakıyorum.
*
KİM DEMİŞ
*
Kim demiş notalar ağlamaz diye
Kim demiş mısralar hiç susmaz diye
Soluksuz bırakan nice duygular
Kim demiş canlarda can bulmaz diye
*
Kederi tatmayan hiç kimse yoktur
Çaresiz savrulan ağlayan çoktur
Bu Vatan bu Millet Acıya toktur
Kim demiş canlarda yas olmaz diye
*
Aylara yılları ekleyip geldik
Umudun yolunda başaklar verdik
Uykusuz geceden sabaha erdik
Kim demiş canlarda gün doğmaz diye
Perihan KOCA
