Biliyor musunuz, aslında bir futbolcunun hangi takımda oynadığı değil, oynadığı takımda hangi ruhla oynadığı önemlidir…
Futbol, sadece bir oyun değildir…
Bir hafta sonu eğlencesi de değildir…
Ne kadar büyürse büyüsün, sadece bir sanayi de değildir futbol…
Futbol, içinde bolca can ve kan taşıyan, bolca vefa, bolca sevgi, bolca dostluk, bolca ümit, bolca gelecek, bolca söylem barındıran bir olgudur…
Futbolun unsurları da akrabadır birbiriyle… Futbolcu, taraftar, teknik adam, hakem, basın… Hepsi bir bütünün kanlı canlı, duygusu yüksek dostlar ve arkadaşlar topluluğudur…
Futbolun bu unsurlarından bir tekinde yaşanan bir olay, tüm unsurlarda aynı güçte, aynı etkide hissedilir…
Tüm bunları, bir acı kayıp anımsattı bize…
Ümit Kayıhan gibi; inançlı, bilgili, heyecanlı, hevesli, üretken, girişimci ve başarılı bir teknik adam bugün bu aile ağacından bir yaprak gibi düştü…
Her veda erkendir… Her ölüm, acıdır… Ama ölen “ümitlerimiz” olunca, acılar da katlanır ister istemez…
Ümit Kayıhan, top tekmelediği yıllarda ulaşamadığı noktaya, futbol aşkıyla taşındığı teknik adam olarak ulaşmıştı… Süper ligin büyüklerinin formasını giyemese de giydiği formaların hakkını veren, terini sonuna kadar akıtan ve kendi futbol stili doğrultusunda gelebileceği en üst noktaya gelmişti…
Biliyor musunuz, aslında bir futbolcunun hangi takımda oynadığı değil, oynadığı takımda hangi ruhla oynadığı önemlidir…
İşte Ümit Kayıhan, bu ruhun adeta fotoğrafıydı…
Teknik adamlık kariyesi ise, onun futbolculuk kariyerinin daha da ötesine geçmişti… Aktif futboldan sonra İngiltere’de aldığı teknik adamlık eğitimini, günceli takip ederek geliştiren ve Türkiye’nin her ligi için her kulübü için adı ilk akla gelen teknik adamlar arasında hatırlanır, bilinir olmuştu…
Ümit Kayıhan, bir gelişimin, bir azmin, bir inancın da adıydı aslında…
Zarafeti, beyefendiliği, saygılı ve saygın duruşuyla Türk futbolu, bugün sadece Ümit Kayıhan’ı yitirmedi…
Henüz yapacağı çok şey vardı Ümit’in…
Başaracağı çok iş…
Yetiştireceği çok yıldız…
Vereceği çok emek vardı…
Olmadı…
Biz bugün sadece bir futbol neferine, bir centilmene, bir beyefendiye, bir KAYIHAN ÜMİT’e ağlamıyoruz…
Biz gözyaşlarımız, Türk futbolu için ÜMİT VEREN BİR ÜMİT içindir…
Nur içinde yat hocam… Duruşun, yolun ve asaletinle seni kalbimize gömdük…
Unutulmayacaksın…
www.haberhurriyeti.com / LEVENT DONDURAN
