Havalimanı taşındı ya.
Atatürk Havalimanı..
Yeni İstanbul Havalimanı diye bir yere..
Domestic Lınes, Internatıonal Lınes taşındı gitti.
Uçakları, apronları, minik yüzlerce ofisi, kulesi, cafeleri taşınıp gitti ya..
Ben öyle kaldım..
Boş binalarla..
Havalimanı ile yıllar da taşındı gitti.
Ben 1980-1984 yıllarında
Atatürk havalimanında
kaldım kendimle başbaşa..
İşbaşı yaptığımda ismi Yeşilköy Havalimanı idi. Sonra Atatürk Havalimanı oldu.
İki katlı bir idare binası, yanında iç hatlar, az ilerisinde yine iki katlı bir dış hatlar. Tek kule. Tek abron.. Ve Kargasekmez..
Ömrümün dört güzel yılı gitti. Üniversite öğrencisi olarak memur olmuştum Devlet Kapısına..
Önce idari binada ardından kargasekmez’de ki o küçük ofiste geçti yıllarım.
Çok güzel anılarım oldu.
Havalimanı çekip gitsede, beni terk etmeyen.
Çok güzel dostluklarım, arkadaşlarım oldu.
Birlikte geçen güzel zamanlarımız oldu.
Her anı hayali cihan değer bir fotoğraf karesi gibi durur zihnimde.
Feyzullah Heper, İsmail Coşkun, Leyla Demirtaş, Işık Şanlı, Yunus Tağı, Önder Döventaş, Ekrem Akgül, , Süreyya Balaban, Halime Mercimek, Sunay Caan, Sertaç Ayardoğan, Nursel Acar, Selame Kutlar, Nurgül Şair, Seyfullah Gücükatalak, Orhan Palancıoğlu, Dilek Dişiaçık, Şerife abla, Meryem hanım.. ilk aklıma gelen güzel dostlarım. Bazılarının hayali gözünümün önünde ama bir türlü ismini hatırlayamadım.
Ne kadar da zaman geçmiş.. Bir çay içmeyeli, yemek yemeyeli, iki lafın belini kırmayalı. Yüzlerini, gözlerini, sözlerini özlediğin insanlar...
Yıllar geçip gitmiş,
Havalimanı göçüp gitmiş..
Ama hayali karşımda duran anlar ve dostluklarım yerli yerinde çakılı kalmış..
Ne güzel yıllar, ne güzel zamanlardı.
Uçak gürültüleri arasında..
Kıymetini ne kadar bildik ki.. Yan yürek yan..!
Havalimanı taşınırken dostlarıma bir selam çakıp, keyifli ama bir o kadar da özlem dolu o anları bir kez daha hatırladık.
Tüm dostlarıma selam olsun..Hepinize sevgiler...
((“geçmiş zaman olur ki
hayali cihan değer
bir an acı duyar insan belki
sevmişse biraz eğer
anlar ki geçenlerin
rüyaymış hepsi meğer
rüya olsa bile o günlerin
hayali cihan değer” Celal Andel ))
