ne güzeldik biz
biz, bir mucizeydik
tutuşurken ellerimiz
coşkuyla çarpardı yüreklerimiz
kimi gün harmanda
kimi gün halayda
mihman olurdu dileklerimiz
yâr kokusu gibiydi
yarlarda bile çiçeklerimiz
°
can verirdik canlara
cankurban cananlara
bilmezdik hiç hasetlik
birbirimizi kucaklardı hasletlerimiz
yoldu, yolaktı
yoldaştı sevdiklerimiz
mevsim, inadına
dört mevsim bahardı
°
ivazsızdık, garezsizdik
kim kime küstü
kim kimi unuttu bilmem
gözyaşyaşları yüreğimden aktı dağların
bir an bir ses gelir gibi oldu
tanıdık gibi, sanki ferhat gibi
sonra... sonra, soluğu kesildi o sesin
soldu rüyalar, sarardı umutlar
tam da ağarırken bulutlar
°
seher vakti, utandı yeli
kırıldı dalı yaprağın
üşüdü samyeli
depreşti dertleri toprağın
beli büküldü meltemin
panikledi dalgalar
karaya vurdu muştular
bıraktı elimi, o dostun eli
çekildikçe çekildi köklerim
bilmem ki, daha neyi beklerim
°
ötesini ne sen sor, ne ben söyleyeyim
hiç haberi gelmedi gidenlerin
küstü kırlangıçlar
düştü yollara yavaş yavaş
ve bitti o mahçup,
o kutsal başlangıçlar
kimbilir, kimbilir
bir daha ne zaman başlar
°
İst., 23 Aralık 2019
