Ben artık mutsuzluğumdan; nefes egzersizleri, meditasyon yaparak, nedenlerini bir şeylerin altına süpürerek kurtulmak istemiyorum.
Ben mutsuzluğumun kaynağı olan şeylerden kurtulmak istiyorum.
Mesela istediğim kıyafetle istediğim saatte, istediğim yere gidebilmek istiyorum.
Başıma bir şey geldiğinde adalete güvenebilmek istiyorum.
Kötülük yapanlar, sırf yönetimdekilerin yandaşı diye cezasız kalmasın istiyorum.
Bu insanlar cezasız kalacağına güvenerek kötülük yapmasın istiyorum.
Yöneticiler yetkilerle donatırken kendini, sorumluluklarını da yerine getirsin istiyorum.
Canımı ve malımı korumakla görevli yetkililerin “Ama o da şöyle yapmasaydı” dememesini, benim de herkesle eşit olan haklarımı koruyup kollamasını istiyorum.
Mesela sırf onun gibi düşünmüyorum diye bana küfretmesin istiyorum en tepedeki insanların…
Gelecek korkusu yaşamayayım istiyorum.
Çocuklarımız torpili yoksa işsiz kalacak diye şimdiden endişelenmemek istiyorum.
Ülkemin kaynakları yabancılara peşkeş çekilmesin istiyorum.
Doğasını, yeşilini “onlar dolar yeşili kazanacak diye” katlettirmesin istiyorum.
Yurt dışında adaletli, hakkaniyetli, iyi bir ekonomik hayat sürenler, buraya geldiğinde bozduracağı dövize daha fazla TL alsın diye buradaki yönetim için oy kullanmasın istiyorum.
Güzel sözler, güler yüzler, umutlu günler görmek istiyorum.
Kısacası ben sadece insan gibi yaşamak İSTİYORUM.
