Bu yıl’da izin, güzel izlenimlerin olduğu kadar hoş olmayan İzlenimlerde yaşanarak geçti.Gelin hep birlikte güzel olan izlenimlerden bahsederek başlayalım. Frankfurt Havaalanı’nda başlayan hava yolu yolculuğumuz, İzmir Adnan Menderes Havaalanı’nda son buldu. İzmir'den başlayarak Ege kıyılarının irili ufaklı 15 noktasını gezme fırsatımız oldu. Bu yerlerde bazen günübirlik bazen de bir kaç gün kaldık. Bizler; Avrupa ülkelerinde yaşayan göçmenler izinimizin büyük bir bölümünü  eş dost ve akraba ziyaretlerine ayırıyoruz.Bu durum biz göçmenler için mutluluk ve moral kaynağı oluyor.Bu izin döneminde beni en çok mutlu eden olay, yaklaşık 50 yıla yakındır görmediğim bir dostumla bir ablamla buluştum.Eşi ve kendisi ile geçirdiğim dört gün beni o kadar mutlu etti, tarifi  imkansız. İzinimin kalan kısmını geçirmek amacıyla İstanbul'a gittim. Gençlik yıllarımda on yıl yaşadığım bu şehirin karmaşası beni boğdu. ‘Allahım ne yaşanılması zor şehir’ dedirtti bana. Bir yerden bir yere ulaşmak imkansız, günün bazı saatlerinde yolda yürümek imkansız, sanki insan seli seni sürüklüyor. Kaldığım apartman güvenli olmasına rağmen, ayrılacağım günden bir gün önce kapının önünde çıkardığım spor ayakkabısının sabahleyin yerinde yeller estiğini gördüm.Terlikle bir kilometre ayakkabı mağazası aradım.Kendi kendime yarın sabah beşte havaalanına giderken ayakkabım yerinde olmasaydı ne olacaktı dedirtti bana.

 *

Diyeceksiniz ki koca ülke ekonomik iflasla boğuşuyor enflasyon almış başını gitmiş yoksulluk diz boyu, şu senin derdine bak! Yok bir ayakkabı kaybolmuşta falan olmuş fişmeken olmuş. Böyle düşünenlere de hak vermemek de elde değil. Fakat o anda ki sinir. Bir Ayakkabıya dahi sahip çıkamamanın çaresizliği güvenli sayılan bir dairenin kapısından ayakkabının yok olmasının yarattığı şaşkınlık!. Uzun lafın kısası Avrupa dan memlekete gidip ayakkabıyı hırsızlara kaptırmanın ezikliği ile doyduğumuz yere dönmenin mutluluğunu yaşıyorum. Bir Atasözü var « Doğduğun yermi doyduğun yermi makbuldür » Elbette Doyduğum yer makbuldür diyorum ben.

 *

Bu kadar olumsuz olaylara rağmen beni çok mutlu eden güzel şeylerde oldu. Bu mutluluğumu siz sevgili okurlarımla da paylaşmak istedim. Sevgili dostum ve Arkadaşım Erhan Kızılyar ile Büyükçekmece de buluştuk. Zamanının kısıtlı olasına rağmen Eşim ve bana bir kaç saat ayırdı. Muhabbet ettik hasret giderdik. İstanbula yolumun düştüğünde buluşma sözü vererek ayrıldık.Ertesi günde İstanbul'dan Lüxemburg'a uçarak bu yılki izinide tamamlamış olduk.Darısı seneye.