Ankara’da, kiralık ev tutamayan, pansiyona bütçesi yetmeyen evsiz 70 kişi Ankara Şehirler Arası Otobüs Terminali’nin (AŞTİ) üst katında konaklıyor.
Ankara’da, geçim sıkıntısı nedeniyle kiralık ev tutamayan ve bir pansiyonda dahi kalacak bütçesi olmayan vatandaşlar, Ankara Şehirler Arası Otobüs Terminali’nde (AŞTİ) konaklıyor.
Türk-İş Kasım ayı verilerine göre, açlık sınırı 29 bin 828 liraya, yoksulluk sınırı ise 97 bin 159’a ulaştı. Devam eden enflasyon ve geçim sıkıntısı vatandaşı çaresiz bırakırken dar gelirli için barınma bile lüks oldu.
*
Emekliler, işsizler, şiddet mağduru kadınlar çaresizliklerini Nefes muhabiri İlke Çıtır’a anlattı.
Eşinden gördüğü şiddet nedeniyle boşanan 37 yaşındaki Nazlı Yaylagül:
Yeni bir hayat kurmak için Yozgat’tan Ankara’ya geldim. Kadın sığınma evinde 6 ay kaldım. İş bulmayı denedim, olmadı. “Sosyal yardım” diye 1000 lira verdiler. Devleti göremiyorum.”
55 yaşındaki Serpil Güngör:
Borçlarım nedeniyle icralık oldum. Aşçıyım. Yıllardır sigortasız işlerde çalıştırıldık, emekli olamadık. Üstümüz başımız kir pas içinde. Banyo 350 lira, yapamıyoruz. Bu soğukta oğlumla beraber terminalde kalıyoruz.
66 yaşındaki işçi emeklisi M.Ç:
2015’te en düşük maaştan emekli oldum. 10 yıldır pansiyonlardaydım. Param bitince terminalde konaklıyorum. Burada bir bardak çay 40 lira, alamıyoruz. Hayırsever bir çay ocağı sahibi var, evsizlere 10 liradan çay veriyor.
D.K.A. ve eşi Y.Ö.:
Bolu’dan iş bulmak için gelmiştik. Altı aydır terminalde konaklıyoruz. Biz 80 kilo insanlardık, 60 kilolara düştük. Bir hafta yemek yemediğimiz zaman oldu. Çöpten ekmek yedik, yine de dilenmedik. Çamaşırımızı terminaldeki tuvalette yıkayıp bankların üstünde kurutuyoruz. (Nefes-İlke Çıtır)