Türkiye’miz yanık yürekler ülkesi oldu.
13 yiğit, 13 şehit, 13 anne, 13 baba, 13 eş ve çocuklar.
Ve koca bir millet.
Hepimiz, evlatlarımızı kaybetmenin yasını tutuyoruz.
Yüreğimiz yanıyor.
Konu bugün TBMM’de görüşülecekmiş.
Savunma Bakanı ile İçişleri Bakanı Meclis’e bilgi vereceklermiş.
Ortada 13 civanın tabutu, ocaklara figan düşmüş.
Ne diyeceklerini merak ediyoruz.
Siyaset, bu büyük acıdan kendince sonuçlar çıkarmak istiyor.
İktidar muhalefeti, muhalefet iktidarı suçluyor.
Sorumluluk iktidara aitse, muhalefeti suçlamak yersiz.
Üstelik, muhalefet soru önergeleri vermiş, hiç birine cevap verme tenezzülünde bulunulmamış.
Ayrıca, ilgililerle görüşme teşebbüsleri de sonuçsuz kalmış.
İktidar nasıl savunma yapacak, bilemiyoruz.
Ama muhalefete düşen bir göre var: Olayı en ince detaylarına kadar sorgulamak.
“Milli yas” ı gerektiren bir hazin tablo ile karşı karşıyayız.
Yanık yüreğimizle bu aşağılık katliama isyan ediyoruz.
Sorumlularına tweetlerle meydan okuyacağınıza onları getirip milletin eline verin, nasıl lime lime edildiklerini görün.
Boş sözlere karnımız tok.
Söylenecek çok söz var ama, edebimizden söyleyemiyoruz.
Bir yanda aileleri kasıp kavuran yoksulluk, diğer yanda insanlarımızın ciğerlerini dağlayan bu büyük acı.
Artık yeter! Demenin zamanıdır.
Yetti artık diyoruz!
Bayraklarımızı yarıya indirdik, icraat bekliyoruz.
Ordumuza kumpas kuranları,
Teröre destek verenleri,
Aralarına mesafe koymayanları,
Lânetliyoruz.
Bin kere, yüz bin kere!!!