ŞAFAĞIN

gündoğusunda açıklarına

amaç, bir yelken salıvermekse denizin

varabilmekse hedef

evrenin o masmavi göklerine

neden yerlerde sürünüvermek, ansızın

*

yaz-bahar ayında şu cennet dünyanın

neden serden geçivermek

kırlarında sevişmeksizin

bozkırında konya'ların

serin yaylalarında toros'ların

neden yaya kalıvermek neden

dolu-dizgin atlarına binmeksizin

*

daha türküler söylemek var

muştusuna mutlu geleceğin

unutulmuş köşelerinde bile kaldırımların

ürkmeksizin

ve yine bir ders vermek var, ahına feleğin

teslim olmaksızın

hâşâ/ neden yenilmişlik

en amansız gününde bile

baskısına zorbanın

haykırıvermek var daha

insanlara sövmeksizin

*

ey azizim, aziz dostum benim

neden gidip ölüvermek

doğmaksızın, yaşayıp gülmeksizin

ey benim kardeşim, anam, babam

hısım, akrabam ve de sevgilim

neden ölüvermek neden

kıpkırmızı, o kızıl ufuklarında şafağın

at oynatmaksızın

İstanbul, 1973