Pandemi tüm toplumu derinden sarstı, sosyal ilişkileri nerdeyse bitirdi. İnsanların psikolojilerini bozdu. Ekonomide başta restaurantlar ve cafeler gibi işyerleri olmak üzere bir çok esnaf çok büyük yaralar aldı. Karına kar katanlar her dönem katıyorlar. Tuzu kuru olanlar için pandemi -mandemi hikaye. Onlar yine işlerini yürütüyorlar. Anadolu’da bir söz vardır, ‘Zengin arabasını dağdan aşırır, fakir düz ovada yolu şaşırır’ diye.
...
Bu süreçte tabi medyada, bu sektörde çalışanlarda derinden etkilendi. Düşünsenize bir yılı geçti. Dışarı çıkıp bir yere gitmek sorun. Haber takip etmek, röportaj yapmak sıkıntılı. Gazete nasıl basılacak, nasıl dağıtılacak sorun. İlan almak, hadi aldın, tahsilat yapmak sorun. Basılı gazeteler için çok ciddi sıkıntılı bir dönem. İnternet medyası içinde. Görsel medya içinde. Hepsi için sıkıntılı bir dönem. Devletin kurumu Basın İlan Kurumu’nun bir düzeni var. Çok az sayıda sadece basılı medyaya ilan veriyor. Devletten bu ilanı alanlarda sıkıntı yaşıyor. Ya alamayanlar. Onlar ne yaptı, ne yapıyor?
...
Şükür devletimiz bir çok sektörün sözüm ona halini hatırını soruyor. Ciddi bir destek yok. Tüm esnaf ağlıyor. Yani konuşuluyor, bir şeyler yapılıyormuş gibi gündem yaratılıyor. Ama.. Ortadaki durum acı. Medyanın halini soran bile yok.. Taki CHP Milletvekili Ömer Fethi Gürer’in TBMM’de ‘Basına da hibe desteği verilsin, yardım edilsin’ başlığıyla sorunları dile getirene kadar. Sayın vekile bizi hatırladığı için teşekkürler.. Ya hatırlamayanlar. Hele de meslekten olup ta parlamentoda yer alıp hiç akıl edemeyenler..
...
Yazıyı yazmanın nedeni Sayın Gürer’in basını hatırlamasından ziyade, Gazeteci Tolga Öztürk’ün bu haber paylaşımının altına yaptığı yorum oldu. Tolga Öztürk (Pandemi bitti şükür bir hatırlayan oldu’ şeklinde sitemini dile getirmiş. Yani milletvekili meslektaşlara gel de sitem etme.
...
Bütün bu sıkıntıları yaşamanın yanında, devletimiz yardımcı olmak bir yana bir yandan da ‘Kim gazete çıkardı, kim çıkarmadı’ diye yakın takipte ki sorma gitsin. Kim mi çıkaramamış yakasına yapışıyor. “ Sen gazete çıkarmamışsın, gel bakayım basın kartını durduruyorum’ diyor ki tebrik etmek gerekiyor. Millet can derdinde, iletişim başkanlığı da et derdinde.
...
Yerel de durum elbet daha vahim. Ulusal da basılı medyanın büyük çoğunluğu devletten resmi ilan alırken, yerelde ise oldukça sınırlı sayıda. Doğal olarak yerelde gazete çıkarmak çok daha zor, hatta imkansız oldu. Bu süreçte daha hızlı haber veren, daha geniş bir şekilde okuyucuya ulaşan internet medyası gelişti. Ama internet medyası da ilan almada zorluk yaşıyor. Devlet hem sıkı takip ediyor, hem kendisi de kullanıyor. Tüm kurumların intermet medyası var. Ama her nedense İletişim Başkanlığı internet medyasını daha doğru düzgün tanımıyor. Hem kullanıyor, hem tanımıyor. Nasıl bir hikmetse. Yani olmazda, hangi dağda bir kurt öldü sözünü hatırlatırcasına olurda sayın Milletvekili Gürer’in dile getirdiği hibe desteği gibi bir şey olursa eminim ondan da internet medyası yararlandırılmayacaktır.
...
Yerel medya kurumlarının hemen hepsi; yerel kurumlardan, siyasi partilerden, sivil toplum kuruluşlarından, esnaftan sağladıkları gelirlerle, ilanlarla ayakta duruyor. Ancak esnafın durumun ortada. Bir çok siyasi parti ilçe binasını kapatmış. Sivil toplum kuruluşları ortada yok. Bir belediyeler gelmiş, onlarda ekonomik sıkıntıda. İlan verse de aylarca ödeme yapma sıkıntısı yaşayanlar var. Bu ortamda yerel medya ne yapsın? Nasıl ayakta dursun?
...
Böyle bir ortamda uzaklardan da olsa bir vekilin seni hatırlaması insana o meşhur türkünün dizelerini hatırlatıyor. Ötelerden bir ses geldi, efkar efkar.. Teşekkürler Ömer Fethi Gürer.
