Diyordun ki
‘’ Bir başka yere,
bir başka sahile gideceğim.
Buralardan daha güzel
bir kent bulunur elbet.
Bütün bu çabalarım çökmeye mahkum,
çökmeye yazgılı;
ve yüreğim gömülmüş bir ceset gibi.
Ahh aklım, bu sefaletle daha ne kadar
gezeceksin şaşkın şaşkın?
Nereye dönsem, nereye baksam
bitip giden yıllar boyunca
paramparça olmuş
enkaz olmuş
harap olmuş ömrümün
görürüm kararmış yıkıntılarını.’’
*
Ne bir başka yer
ne başka bir sahil bulacaksın.
Bu kent sahibin olacak senin,
ve aynı sokaklarda dolanacaksın başıboş.
Yaşlanacaksın aynı mahallede;
ve aklar düşecek saçına aynı evlerde.
Ve hep geri döneceksin bu kente.
Ümit bile etme bir başka şeyi.
Ne bir gemi
ne bir çıkış yolu var sana.
Nasıl batırdıysan ömrünü
burada, bu köşe başında
berbat ederdin başka heryerde de.
*
Şiir – Konstantin Kavafis
Çeviri – Hidayet Ceylan 27/10/2013
