Yıllar yıllar oldu. 1986 kışıydı.. Fena karlı günlerdi.
Avcılar Üniversite Mahallesi’nde ikamet ediyorduk. O karlı günlerin birinde Esenyurt’a gitmemiz gerekiyordu. Daha önce de bir kez gitmiştik. Ama araç nafile.. Yol kapanmıştı kardan. İnsanlar yürüyerek gidebiliyordu Esenyurt’a. Bizim de mutlaka gitmemiz gerekiyor. Randevulaşmışız. Bir arsa alacağız. Yürüdük kardeşimle.. İncirtepe de galiba sadece bir kerpiçten yapılmış tek katlı dükkan vardı. Emlakçı var olmalıydı bu yapıda hatırladığım kadarıyla. O karlı yolu yürüyerek gittik Esenyurt’a. Bildiğin Anadolu’da bir köy...
Yıllar yılları kovaladı 33 yıl sonra önceki gün yine Esenyurt yolundaydım.
Esenyurt Belediye Başkanı Kemal Deniz Bozkurt’un ‘Stratejik Plan ‘ programını izleyeceğiz. Yol haritasını öğreneceğiz. Bir saat 10 dakikada Silivri’den Avcılar Üniversite Mahallesi’ne ulaştık. Akşam 18.30 olmuş... 19.00 da program başlıyor. Gideceğim yer sorun olmaz ise 15 dakika falan.. Beş dakika sonra bir otobüs geldi. Tıklım tıklım.. Binmek şöyle dursun kapıya yönelmek bilecesaret ister.. İkinci otobüsü bekledik. Az sonra geldi. Bu biraz daha iyi idi. Bindik. Firüzköy Sapağına dönerken trafik kilitlendi. Araç iki adım gidiyor. Sonra acı bir fren.. Saat 19.00’ı buldu biz de İncirtepe’ye ancak ulaştık.
Tam rezalet.. Neyse bir yeraltı geçidine girdik. Girdik girmesine de gel gör ki çıkmak o kadar kolay değil. Yeraltı geçidinde de trafik ilerlemiyor. Nefessiz kalacağız. Yola çıktığıma pişman oldum. 15 -20 dakikadır bir geçitte bekliyoruz. Söylenen söylenene (tabi en başta ben) eleştiren eleştirene.. Otobüsün içi siyaset meydanı..
Neyse biri akıl verdi. Abi Belediye Kültür Merkezi aha az ileride. İnip yürüsen daha iyi..Altgeçittençıkar çıkmaz şoföre söyleyip indik otobüsten. Tabana kuvvet..
Bir baktım gecenin karanlığında yürüyen yürüyene. Yoldaki araç kadar kaldırımda da insanlar var. Ve genci-yaşlısı ; kadın çoluk çocuk yürüyor.. Araçlardan daha hızlı olduğumuz kesin. Yürürken de doğal olarak aklıma yıllar önce kardeşimle karlı bir kış günü araç olmaması nedeniyle zorunlu yaptığımız yürüyüş geldi.
33 yıl geçmişti üzerinden.
O gün bir köydü Esenyurt. Şimdi nüfus büyüklüğü açısından İstanbul'un birinci, Türkiye'nin üçüncü ilçesi.
O zaman kardan yol kapanmıştı. Araç yoktu. Bina yoktu. Yürüyürduk. Şimdi her taraf gökdelen. Yol var. Ama o yol tıklım tıklım araç. Yol yetmiyor. Biz yine yürüyoruz. Ee ne anladık biz bu işten. Yıllar önce de yürüyorduk, hala yürüyoruz.
Bu mudur gelişme?
Bu mudur planlama?
Bu mudur yani.
İşte yarattığınız şehir.
Yaptığınız iş bu. Yarattığınız şehir bu.
Ne kadar övünseniz azdır.
(Yol boyunca iki defa da önüm kesildi. ‘Amca bir lira verir misin’ .. ‘Abi bir ekmek parası’.. )
Neyse saat sekize geliyordu Kültür Merkezi’ne ulaştığımda. Başkan Kemal Deniz Bozkurt Esenyurt’un durumunu anlatıyor.
-Bir milyonluk şehiriz.
-Okul yeri yok.
-Hastane yi başka yere taşıyacaklarmış inşallah böyle bir akılsızlık etmezler.
-Ulaşım sorun.
-Nüfus artışı sorun.
-Belediye borç batağında.
-Esenyurt umudun şehri olacak
O gökdelenlerin yarattığı nüfus yığılmasını nasıl önleyeceksin. Yol açmak istesen yol alanı da kalmamış.
Yeşil alanı boşver ‘Okul için yer yok’ diyorsun..
‘İBB Başkanı Ekrem İmamoğlu ile konuştuk. Metro falan’dedi Kemal Başkan. Çözüm olur mu bilmiyorum.
Mehmet Cengiz demişti ya ‘Miletin a... koyacağız’ diye.
Milleti bilmem de ‘Esenyurt’un a. .. koymuşlar..
Allah Esenyurtluya sabır, başkan ve ekibine de kolaylık versin.
İşleri tahmin edilenden de zor..
