Türkiye haddinden fazla seçim süreçleri yaşadı. Seçime bağlı olarak, ekonomide ve yatırımlarda gelecek planlaması yapmak yerine günü kurtarmak, seçimlerde sonuç almak üzerine tercihler yapıldı. Sorunları çözmek yerine ötelemek tercih edildi. Plansız, programsız ilerleyen ülke de sonuçta sorunlarını çözmek yerine bir dizi ilave sorunla karşılaşmaya başladı. Suriye, Irak başta olmak üzere çevremizdeki gelişmeler, Rusya ve ABD arasında yaşanan sıkıntılı süreçler de bu sorunların giderek artmasına vesile oldu. Yönetimsel olarak, çok uzun yıllar parlamenter demokrasiye alışmış, bu konuda yerleşik kurallar oluşturmuş Türkiye bu yapıyı da terk etmesiyle bu kez yönetimsel konuda da aksamaya başlamış oldu. Özetle Türkiye bugün; hem ekonomik, hem başta dış politika olmak üzere siyasal ve yönetimsel sorunlarla başa çıkmak için çaba gösteriyor.
Bütün bu yaşananlar ülkedeki iktidarı da sarsıyor. İstanbul seçimlerindeki 800 bin oy fark işte yukarda saydığımız sorunların çözülmesi bir yana giderek artmasından kaynaklanıyor. 15 -20 bin oyluk farkın bir-iki ay içinde 800 bine çıkmasındaki ana neden; ne dış politika, ne ekonomik sıkıntılar olmuştur. Çünkü onlar 31 Mart’ta da vardı. 23 Haziran’a giderken ortaya çıkan yeni gelişmeler; mazbatanın iptali ile halk iradesine karşı seçim yenilenmesi kararı, kürt kökenli vatandaşlara yönelik politikada zik-zaklar, Öcalan’ın mektubunun AA vasıtasıyla servis edilmesi, kırmızı bültenle aranan Osman Öcalan’ın TRT Kürdi’ye çıkarılması, kimi iktidar mensuplarının mazbatası alınmış bir başkana karşı gereksiz söylemleri gibi yönetimsel gelişmeler ya da direkt iktidara fatura edilen gelişmeler olmuştur.
İktidar paydaşları asla erken seçim olmayacağını açıkladılar. CHP’de zaten erken seç im istemediğini açıkladı.
Ancak gelişmeler Türkiye’nin böyle de çok uzun süre gidemeyeceğine işaret ediyor. İstanbul Büyükşehir Meclisi’nde seçilmiş başkanın düzenlediği bir istişare yemeğine , cumhur ittifakına mensup hiç bir başkan katılmıyor. Resmen protesto ediyorlar. Bu seçilmiş başkanı protesto bir anlamda. İBB Başkanı ile ilçe başkanları istişare etmeden , sorunlara birlikte çözüm aramadan bu şehrin sorunları çözülebilir mi? Hayır .. Eğer uzun süre yol yürüyeceksek, sorunları çözmek için İBB Başkanı ve İlçe Belediye Başkanları kesinlikle istişare içinde olmalılar. Sayın Ekrem İmamoğlu bu konuda bir çok açıklamada yaptı, istişare toplantısı davetiyle de bu konudaki olumlu niyetini de ortaya koydu. Ancak durumda ortada. Ve bir şey daha. İmamoğlu siyasi partilere ziyaret yapmak istiyor. Kimileri kabul etmiyor. Olacak şey mi bu..Karşınızda İstanbul halkının yarısından fazlasının oy verdiği bir Başkan var. Kişi bir yana oy veren insanların tercihine saygı için kabul edilmesi gerekirdi ziyaret taleplerinin.
Siyasette ikinci önemli gelişme yeni siyasi partilerin kurulmasının gündeme gelmesi. Siyasi tabanda artık farklı beklenti talepleri ortaya çıkmaya başladı.
AK Parti iktidarının şunu çok açık düşünmesi gerekiyor. Neden bana karşı çıkan bir anda toplum tarafından kucaklanıyor? İmamoğlu’nda olan farklı kesimlerin iktidara karşı bir araya gelmesi olgusu Muharrem İnce’de de yaşanmıştı. İmamoğlu’nun İnce’den farkı, krizi çok daha başarılı yönetmesi oldu. (Bu nedenle İmamoğlu artık önemli bir siyasi aktördür. )Şimdi kim ortaya çıksa, toplum bir dönüp bakıyor ne olabilir diye.. Yani bir arayış var. Neden bu arayış.
Türkiye bu ekonomik sıkıntıları böyle gergin siyasi ortamlarla çözemez. Ya bu gerginlik düşürelecek, siyasi karar mercileri sorunların çözümü için bir araya gelecek, ya da Türkiye ‘Erken seçim olmaz’ sözlerine rağmen çok uzak olmayan bir zamada seçime gidebilecek. Umarım birinci şık gerçekleşir.
