Bu dünya kavruluyor.
Yangınlar içinde.
Doğası, canlıları, bitkisi, deresi, ırmağı, gölü denizi.
Gökyüzü. Havası.
Ve insanlık.
Her şey giderek daha kirleniyor, kirletiliyor.
Yaşam yaşam olmaktan çıkıyor, çıkarılıyor.
Bu dünya ateşler içinde.
.
Sadece iklim değişikliği ya da ozon tabakası sorunundan değil.
Sadece salgın hastalıklar, doğal felaketlerle uğraşmıyoruz.
Ekonomik olarak; insanlar, toplumlar, ülkeler arasındaki uçurum hep büyüyor, büyüyor, büyüyür.
-‘Sorun zenginleri doyuramama sorunu’ diyen beyin ne güzel de tanımlamış durumu.
Açgözlülerin hırsları bitmiyor.
Ama bazıları dünya yıkılsa bile, sürekli karlarını artıyorlar. Hiç bir yıl da kar oranları düşmüyor.
Zararlar, kayıplar, yoksullaşmalar, yokluklar da hep aynı kesimlere.
Ve bu dünya yüzyıllara, gelişen teknolojilere rağmen, insanlığın refahı artsa da mutluluğu artmıyor.
*
Adaletsizilğin ve eşitsizliğin olduğu yerde mutluluk sadece kelimeden ibaret.
Niye bitmiyor bu savaşlar?
Niye insanlar birbirini öldürüyor?
Niye bazıları hayvanlara, doğaya, her türlü canlıya düşman.
İnsanın aklına büyük Nazım’ın dizileri geliyor.
- Onlar ümidin düşmanıdır, sevgilim,
Akarsuyun,
Meyve çağında ağacın
Serpilip gelişen hayatın düşmanı.
*
Hepimizin hepimize ihtiyacı var.
Herkesin; sevgiye, ilgiye, saygıya ihtiyacı var.
Ötekileştirmenin, aşağılamanın , yok etmenin, yok saymanın sonunu hala anlamadıksa .
-Yargılamaktan, sorgulamaktan öte biraz da olduğu gibi kabul etsek.
-Biraz erişilmez başlarımızı eğip aşağılara doğru baksak
*
.Bayramlar ne güzel gelenektir.
Affetmek, barışmak, ziyaret etmek .
-“İyi bayramlar” sözcüğü ne güzel duyguları, dilekleri içeriyor.
Hepimiz; adaletin, eşitliğin, özgürlüğün tarafında saf tuttuğumuzda; ötekileştirmeye karşı durup, insanları olduğu gibi kabul ettiğimizde bu dünya az çok soğuyacak eminim.
‘İyi bayramlar’ diliyorum.
